Czy psychoterapia jest dla Ciebie?

Psychoterapia jest dobra dla każdego kto chce poprawić jakość swojego życia. Do mojego gabinetu przychodzą ludzie po pomoc w kryzysie, nie radząc sobie z codziennością. Zestresowani. Niektórzy mają problemy w związkach albo w relacjach z dziećmi. Nie wiedzą jakie podjąć decyzję życiowe bądź mają wątpliwości co do już podjętych.  Czasami po prostu czują się samotni, oszukani, zdradzeni, mają niskie poczucie własnej wartości czy też problemy w relacjach interpersonalnych. Często są nieszczęśliwi, zmęczeni, niezadowoleni z siebie i ze swojego życia. Szukają pomocy z powodu nadmiarowego lęku, wstydu, smutku, złości czy też poczucia winy.

Poprzez psychoterapię indywidualną człowiek rozwija swoją osobowość, pogłębia wiedzę o sobie samym, dokonuje zmiany siebie, swoich myśli i zachowań co wpływa na zmiany w sferze jego uczuć i emocji.

Czego możesz się spodziewać?

Na pierwszych 3 spotkaniach, które nazywam konsultacjami przeprowadzam tzw. wywiad psychologiczny, często pytam się o rodzinę pochodzenia, analizuje aktualną sytuacje życiową.  Badam z jakiego powodu jest nasze spotkanie, jakie wydarzenia i sytuacje poprzedziły decyzję o spotkaniu ze mną. Spisuję oczekiwania i potrzeby. Wspólnie z pacjentem przyglądamy się jego motywacji i gotowości do psychoterapii.  Poprzez  tworzenie wstępnej konceptualizacji zgłaszanych problemów, pomagam pacjentowi w lepszym rozumieniu siebie samego. Razem formułujemy cele terapeutyczne. Ustalamy warunki kontraktu terapeutycznego. Następnie omawiam sposób prowadzonej przeze mnie  psychoterapii. Z reguły proponuję kontrakt na określoną ilość spotkań, oczywiście uzależnione jest to od oczekiwań pacjenta i rodzaju zgłaszanego problemu.

Po analizie potrzeb, celów i motywacji wspólnie z pacjentem podejmujemy decyzję o wzajemnej gotowości do rozpoczęcia budowy relacji psychoterapeutycznej wówczas można powiedzieć, że proces psychoterapii rozpoczął się.

Na czym to polega?

Główny cel psychoterapii poznawczo – behawioralnej (CBT) jest taki sam jak każdej innej terapii – poprawa jakości życia pacjenta. Zgodnie z założeniami teoretycznymi CBT dyskomfort pacjenta wiąże się z wynikającymi ze sposobu myślenia emocjami, objawami fizjologicznymi i zachowaniami. W terapii którą praktykuję, uznaję się, że poprawę, na życzenie pacjenta, można osiągnąć poprzez modyfikacje sposobu myślenia, i/lub zachowań. Punktem wyjścia do modyfikacji myślenia pacjenta jest poznanie jego przekonań o sobie, świecie i innych ludziach. Następnie zachęcam pacjenta do „spojrzenia z dystansu” na własne przekonania. To pacjent decyduje, które przekonania składające się na jego własny zindywidualizowany obraz świata jest gotów zakwestionować i zmienić. Dalszy krok to zmiana wzorców zachowania, zwłaszcza tych, które pacjent określa jako destrukcyjne, i z których jest szczególnie niezadowolony. Bardzo często korzystam z pracy z życiorysem pacjenta. Szukamy sytuacji i doświadczeń źródłowych, pierwotnych, poprzez które pacjent nauczył się tak a nie inaczej myśleć o sobie, innych i otaczającym go świecie. Analizujemy pierwotne relacje z najważniejszymi osobami w jego życiu. Poprzez techniki doświadczeniowe dotykamy tego co na co dzień jest ukryte za „maską” albo nieuświadomione. Z szacunkiem do pacjenta granic, zachęcam do nazywania i wyrażania tych najtrudniejszych uczuć i emocji, do zatroskania się i zaspokajania frustrowanych wczesnodziecięcych potrzeb. Do budowania i pogłębiania relacji samego ze sobą w tle rozwijającej się relacji psychoterapeutycznej ze mną. Poprzez korektywne doświadczenia pacjent nabiera sił aby kwestionować negatywne przekonania rdzenne. Co wpływa na zmianę w sferze odczuwanych przez niego emocji. Pacjent uczy się nowych, bardziej dla siebie adaptacyjnych strategii radzenia sobie z problemami dnia codziennego. W efekcie psychoterapii coraz częściej udaje mu się ominąć schemat i reagować tak jak chce a nie tak jak schemat mu podpowiada. Odzyskuje pewność siebie i wiarę w to że ma wpływ na swoje życie.

Wiem, z osobistych doświadczeń i doświadczeń moich pacjentów, że psychoterapia jest intensywnym przeżyciem z poziomu myśli, emocji, reakcji w ciele i zachowania, którego fundamentem jest relacja psychoterapeutyczna między pacjentem i psychoterapeutą.